οφιόλιθος

Ο όρος, όχι απόλυτα σαφής, χρησιμοποιείται στην πετρογραφία ως συνώνυμο άλλοτε των σερπεντινών, και άλλοτε των πρασινολίθων. Τα πετρώματα αυτά είναι βασικά και υπερβασικά, όπως οι γάββροι, οι περιδοτίτες, οι σερπεντΐνες κλπ. Άλλοι όμως θεωρούν ότι οι πρασινόλιθοι προέρχονται από τη μεταμόρφωση μαγνησιούχων, βασικών εκρηξιγενών πετρωμάτων ή και ιζηματογενών, όπως οι δολομίτες. Μερικοί συγγραφείς πιστεύουν ότι οι ο. προκύπτουν από υποθαλάσσιες εκρήξεις, που καλύφθηκαν από ιζήματα, όταν ακόμα βρίσκονταν στη φάση της στερεοποίησης. Ο ο. ονομάζεται και οφίτης, όρος που δεν πρέπει να συγχέεται με οπαδό αίρεσης των πρώτων χριστιανικών χρόνων (οφίτες).

* * *

ο

στον πληθ. οι οφιόλιθοι

(πετρογρ.) ομάδα βασικών ώς υπερβασικών εκρηξιγενών πετρωμάτων που περικλείουν σπάνιους γρανίτες και γρανοφύρες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. ophiolithe (< όφις + λίθος)].